De in 1997 opgerichte Professor Doctor Timmers Stichting heeft als doel het ontwikkelen van cultuurhistorische activiteiten in het Maasland en in het bijzonder in Sittard en zijn periferie. Zij dankt haar naam aan Jan Joseph Marie Timmers, die op 25 maart 1907 in Sittard werd geboren en die later grote bekendheid zou krijgen vanwege zijn wetenschappelijk werk voor de kunst- en cultuurgeschiedenis van het Maasland. Sinds 2020 staat de stichting onder voorzitterschap van historicus en erfgoedspecialist Chris Dols (1985), die sinds 2009 deel uitmaakt van het stichtingsbestuur.
Na zijn gymnasiale studie aan het Canisiuscollege in Nijmegen ging Zef (Sjef, Jef) Timmers kunstgeschiedenis studeren aan de universiteiten van Nijmegen, Parijs en Rome. In 1942 promoveerde hij in Nijmegen bij Gerard Brom op een proefschrift over de Luikse kunstschilder Gérard Lairesse (1640-1711). Inmiddels was hij benoemd tot medebestuurslid van het Aartsbisschoppelijk Museum in Utrecht, waarvan hij op 1 januari 1942 conservator werd. In mei 1947 werd Timmers benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de schoonheidsleer en kunstgeschiedenis der nieuwere tijden aan de Nijmeegse universiteit. Timmers combineerde deze functie met een hoogleraarschap in de kunstgeschiedenis en iconografie aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht en de Toneelacademie aldaar. Bovendien doceerde hij kunstgeschiedenis aan de stedelijke Middelbare Kunstnijverheidsschool. Hiernaast was hij conservator van het museum van het Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap (LGOG) en van het museum van het Bisdom Roermond.
Zijn benoeming tot directeur van de Jan van Eyck Academie leidde ertoe dat hij vanaf 1955 niet meer in Nijmegen doceerde. Onder Timmers’ leiding groeide de academie uit en werd in 1961 de nieuwbouw aan het Academieplein betrokken. Het oude Bonnefantencomplex, waar de academie tot op dat moment gevestigd was, kon nu onder zijn supervisie worden gerestaureerd en ingericht als museum, waarvan hij tot 1972 directeur is geweest. Dat hij in deze periode tevens provinciaal inspecteur kunstbescherming onroerende goederen van het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen is geweest, zegt iets over de autoriteit van Timmers op kunstgebied. Het is opmerkelijk dat hij daarbij nog kans zag een aanzienlijk aantal wetenschappelijke publicaties het licht te doen zien. Dat hij hiernaast met tal van artikelen in kranten en tijdschriften een breed publiek wist te bereiken, getuigt van zijn gedrevenheid en energie.
Van zijn publicaties zijn met name Christelijke symboliek en iconografie en De Kunst van het Maasland (2 delen; 1971/1980) te noemen als standaardwerken. Zijn Gids van Rome behoort volgens kenners tot de beste reisboeken die er over de Eeuwige Stad verschenen zijn. Veel waardering kregen de DSM-kalenders waaraan Timmers zijn medewerking verleende en zijn Kleine Atlasvan het Romaans.
Timmers’ verdiensten zijn niet onopgemerkt gebleven: zilveren legpenningen van de gemeenten Sittard en Maastricht en de Provincie Limburg en een ridderschap in de Orde van Sint Gregorius de Grote werden hem tijdens zijn leven verleend. Timmers overleed op 20 augustus 1996 in Maastricht.
Sittard, 2024.